با نقاشی، پیامهای اجتماعی و انتقادی را منتشر می کنم
فریدالله ادیب آیین نقاش برجسته افغانستان، یکی از مهمترین اهداف خود از نقاشی را انتشار پیامهای اجتماعی و انتقادی عنوان می کند.
فریدالله ادیب آیین (متولد ۱۶ آبان ۱۳۴۴ در شهر هرات) اهل افغانستان هنرمند نقاش، منتقد، مهندس، مخترع، نوآورخلاق، کارآفرین، پژوهشگر، مجموعه دار آثار فرهنگی، تاریخی افغانستان است.
ادیب آیین برای آثار انتزاعیاش که به روشهای نوآورانه پاشش رنگها، قطرهریختی و پاشش رنگ اکریلیک با استفاده از کاردک چوبی ایجاد میکند، مشهور است.
این روشها باعث شده تا رنگها بدون نیاز به کنترل دقیق دست خود به صورت تصادفی روی تابلو پخش شوند و اثرات تصادفی و جریانیای ایجاد کنند.
این نوع نقاشی انتزاعی که ادیب آیین به آن پرداخته است با نام “مقام افیون” شناخته میشود.
آثار ادیب آیین اغلب از طریق احساسات عمیق و روحیاش به وجود میآمدند.
او از رنگهای ساطع و زندهای مثل زرد، قرمز، آبی و سیاه استفاده کرد که به تأثیر بصری آثارش کمک میکرد. هدف ادیب آیین از این نقاشیهای انتزاعی ایجاد احساسات شدید و تجربه بصری و عاطفی گریزنده در تماشاگران است.
ادیب آیین نقاش معاصر است که آثار بسیاری در طول مسیر هنری خود خلق کرده است.
او یکی از هنرمندان برجسته و تأثیرگذار در هنر معاصر به حساب میآید و استیلها و تکنیکهای مختلفی را در نقاشیهای خود به کار برده است.
معروفترین آثار فریدالله ادیب آیین:
آثار ادیب آیین که از ترکیبهای قرمز و سبز و طرحها با رنگ آبی ساخته شدهاند، تمرکز بر تأثیر طبیعت و مناظر طبیعی دارد.
این نقاشیها با استفاده از رنگهای آبی مختلف و اشکال طبیعی نشاندهنده زیباییهای طبیعی هستند.
با توجه به موضوعات اجتماعی و سیاسی تأثیرگذار است.
ادیب آیین از ترکیبهای نقاشی های انتقادی رنگی و تصاویر کشور ها در اثر (چاله ها) استفاده میکند تا پیامهای اجتماعی و انتقادی خود را به نمایش بگذارد.
ادیب آیین بسیاری از آثار خود را به طور عمومی نمایش میداد و با تأسیس موزه《راه لاجورد》و ثبت آثار خود در میراث فرهنگی ایران ثبت نموده است.
تا بتواند آثار انتزاعی، هنرمندان دیگری را نیز الهام بخشید.
آثار فریدالله ادیب آیین تا به امروز همچنان جز اشیاء در موزه 《راه لاجورد》است و نمایشگاههای هنری به نمایش گذاشته میشوند و تأثیر بزرگی در جنبشهای هنری مدرن داشته است.
ادیب آیین از نقاشی تطبیقی و واقعگرایانه به سمت نقاشیهای انتزاعی و آبسترک گرایی حرکت کرد.
این سبکهای هنری به او امکان بیان احساسات و افکار بدون وابستگی به تصویر واقعی و اجسام داده است.