یادداشت و مقالات

اقتصادی ترین تصمیماتِ اقتصادیِ اقتصاد

مدت هاست که ورزشی ها، چاشنی اقتصاد را به آش ورزش اضافه کرده اند؛ آنها صنعتی را به نام صنعت ورزش که می توان به یکی از مهمترین اهدافشان یعنی درآمد های هنگفتی عنوان کرد که عاید سرمایه داران و کشورها شده است، اشاره کرد؛ ایجاد کردند.

یادداشت به قلم نرگس محمودی

پایگاه خبری آسمان زنجان؛ ورزشی ها، جدای از درآمد اقتصادی، در بعضی مواقع با سیاست های مختلف در برهه هایی از زمان، همزمان که به بُرد در مقابل حریفان فکر می کنند، حواسشان به بازی های بعدی و برنامه های آتی باشگاه نیز هست.

بنابراین در این مواقع، سرمربی تیم، تلاش می کند، با کمترین هزینه ها مثل مصدومیت ها و خستگی بازیکنان اصلی، به برد و امتیاز مورد نیاز دست پیدا کند.

دولت ها نیز، از این قائده مستثنی نیستند و گاهی یا بعضاً سال ها، تصمیمات اقتصادی با اهداف مختلف اتخاذ می کنند.

اقتصاد برنامه‌ریزی شده متمرکز که به عنوان اقتصاد دستوری نیز شناخته می‌شود، یک سیستم اقتصادی است که در آن یک نهاد دولتی تصمیمات اقتصادی را در مورد تولید و توزیع کالا اتخاذ می‌کند.

اقتصاد دستوری متمرکز با اقتصاد بازار متفاوت است، جایی که این تصمیمات، نتیجه هزاران انتخاب تولیدکننده و مصرف کننده است.

تولید کالاها و خدمات در این نوع اقتصاد اغلب توسط شرکت‌ های دولتی انجام می‌شود، اگرچه ممکن است گاهی اوقات شرکت‌ های مستقل در برنامه ‌ریزی اقتصادی گنجانده شوند.

پس می‌توان گفت قیمت‌ها، دستمزدها و برنامه های تولید معمولاً توسط یک بوروکراسی متمرکز تعیین می شود.

 

درک اقتصاد دستوری

برنامه ریزی مرکزی اغلب با دولت های مارکسیست-لنینیست مانند اتحاد جماهیر شوروی، کره شمالی و آلمان شرقی مرتبط است. در تاریخ اقتصادی این کشورها، فعالیت بازار بسیار محدود بوده و دولت فعالیت های اقتصادی را از طریق شرکت های دولتی هدایت می کرد.

در حالی که برنامه ریزی مرکزی به طور معمول با سیستم های سیاسی سوسیالیستی یا کمونیستی مرتبط است، بسیاری از کشورهای دیگر ممکن است عناصر برنامه ریزی اقتصادی را در زمان جنگ یا شرایط اضطراری ملی اعمال کنند.

به عنوان مثال، بسیاری از کشورها در طول جنگ های جهانی به منظور جلوگیری از کمبود و کنترل قیمت کالاهای اساسی، سیستم های جیره بندی را اجرا کردند.

طرفداران برنامه‌ریزی مرکزی بر این باورند که دولت می‌تواند سرمایه‌گذاری اقتصادی را کارآمدتر از شرکت‌های خصوصی به ویژه به سمت اهداف اجتماعی با پتانسیل کمتر برای سود هدایت کند.

علاوه بر این، از آن جایی که مرجع برنامه‌‌ریزی، منابع بیشتری نسبت به هر شرکت یا کسب‌ و کاری دارد، پروژه‌های دولتی نیز می‌‌توانند از صرفه‌جویی در مقیاس بهره‌مند شوند تا پروژه‌‌های دولتی را در بلندمدت بهره‌‌ورتر کنند.

با این حال، به منظور هماهنگی بین تولیدکنندگان و منابع مختلف، برنامه ریزی مرکزی معمولاً نیازمند یک بوروکراسی فنی با تحصیلات عالی است.

انتقاد از اقتصاد دستوری

هر سرمایه‌داری استدلال می‌کند که اقتصادهای دستوری حداقل با دو مشکل عمده روبرو هستند: اول مشکل انگیزه و دوم خلاء اطلاعات در میان برنامه‌ریزان مرکزی که همه تصمیم‌ها را می‌گیرند.

یکی از انتقادات عمده این است که برنامه‌ریزان مرکزی نمی‎توانند به طور کارآمد به عرضه و تقاضا پاسخ دهند.

در اقتصاد بازار، کسب ‌و کارها با افزایش یا کاهش تولید کالاهای خود به سیگنال‌های قیمت پاسخ می‌دهند.

در چنین اقتصادی، هیچ سیگنال قیمتی وجود ندارد، بنابراین برنامه‌ریزان نمی‌توانند به طور دقیق پیش‎بینی کنند که کدام محصولات مورد نیاز خواهند بود یا با شرایط متغیر سازگار شوند، این یعنی امکان دارد کالاهایی با کمبود یا مازاد نیاز وجود داشته باشند.

انتقاد دیگر این است که ممکن است به دلیل فقدان فشارهای رقابتی کارایی کمتری داشته باشد، در حالی که شرکت‌های خصوصی باید از اتلاف اجتناب کنند تا سودآور باقی بمانند؛ شرکت‌ها هیچ فشاری برای کسب سود یا کاهش هزینه‌‌ها ندارند.

 

مزایای اقتصاد دستوری

طرفداران اقتصادهای دستوری استدلال می کنند که آنها منابع را برای به حداکثر رساندن رفاه اجتماعی تخصیص می دهند، بر خلاف اقتصادهای بازار آزاد، که در آن این هدف در درجه دوم به حداکثر رساندن سود خصوصی قرار دارد.

اقتصادهای دستوری ممکن است کنترل بهتری بر سطوح اشتغال نسبت به اقتصادهای بازار آزاد داشته باشند. آنها می توانند شغل ایجاد کنند تا افراد را در مواقع لزوم سرکار بیاورند، حتی در صورت عدم وجود نیاز قانونی.

کدام کشورها دارای اقتصاد دستوری هستند؟

در حالی که برنامه‌ریزی مرکزی زمانی بر اروپای شرقی و بخش بزرگی از آسیا تسلط داشت، اکثر اقتصادهای دستوری جای خود را به سیستم های بازار آزاد داده اند. چین، کوبا، ویتنام و لائوس هنوز درجه بالایی از برنامه‌ریزی اقتصادی را حفظ کرده‌اند، اما آن‌ها همچنین اقتصاد خود را به روی شرکت‌های خصوصی باز کرده‌اند.

مدل اقتصادی کدام کشور پیشرفته، شبیه ایران است؟

توجه به این نکته ضروری است که هر کشور مدل اقتصادی منحصر به فرد خود را دارد که بر اساس عوامل خاص سیاسی، اجتماعی و تاریخی آن شکل می گیرد.

در حالی که یافتن یک تطابق دقیق دشوار است، برخی از جنبه های مدل اقتصادی ایران ممکن است شباهت هایی با برخی از کشورهای پیشرفته داشته باشد.

با این حال، توجه به این نکته مهم است که این شباهت‌ها ممکن است به همه جنبه‌های اقتصادی گسترش نیابد.

یکی از کشورهای بالقوه ای که شباهت هایی با مدل اقتصادی ایران دارد، روسیه است.

هم ایران و هم روسیه دارای اقتصادهایی هستند که به شدت به منابع طبیعی، به ویژه نفت و گاز متکی هستند.

هر دوی آنها دارای بخش هایی هستند که تحت کنترل دولت یا تحت تأثیر دولت هستند، با مشارکت قابل توجه دولت در صنایع کلیدی.

علاوه بر این، هر دو کشور با تحریم‌های اقتصادی مواجه شده‌اند و چالش‌هایی را در جذب سرمایه‌گذاری خارجی تجربه کرده‌اند.

با این حال، ذکر این نکته ضروری است که بین ایران و هر کشور پیشرفته از جمله روسیه نیز تفاوت های قابل توجهی وجود دارد.

ایران پویایی های سیاسی و اجتماعی منحصر به فرد خود را دارد که مدل اقتصادی آن را شکل می دهد و تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند مبانی اسلامی و تحریم های بین المللی است.

همیشه در نظر گرفتن زمینه خاص و پیچیدگی های مدل اقتصادی هر کشور هنگام مقایسه مهم است.

 

عوامل موثر در رشد اقتصاد ایران

عوامل متعددی وجود دارد که به طور بالقوه می تواند به رشد اقتصاد ایران کمک کند. در اینجا چند عامل کلیدی وجود دارد:

 اصلاحات اقتصادی:

اجرای اصلاحات ساختاری مانند کاهش بوروکراسی، بهبود مقررات کسب و کار و ارتقای رقابت در بازار می تواند محیط مساعدتری را برای رونق کسب و کار و جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی ایجاد کند.

 تنوع بخشیدن به اقتصاد:

کاهش وابستگی کشور به درآمدهای نفتی از طریق تنوع بخشیدن به اقتصاد در بخش هایی مانند تولید، کشاورزی، گردشگری و فناوری می تواند به ایجاد فرصت های شغلی جدید و تحریک رشد اقتصادی کمک کند.

توسعه زیرساخت:

سرمایه گذاری در پروژه های زیربنایی، مانند شبکه های حمل و نقل، تاسیسات انرژی

 

برخی از شهرهای ایران که رشد اقتصادی خوبی داشته اند:

 تهران:

تهران به عنوان پایتخت، قطب اقتصادی ایران است و دارای اقتصادی متنوع و پویا است که صنایع متعددی از جمله مالی، فناوری، تولید و خدمات در این استان وجود دارد.

 اصفهان:

اصفهان به دلیل اهمیت تاریخی و میراث فرهنگی شناخته شده است، اما رشد اقتصادی قابل توجهی نیز داشته است. این شهر دارای بخش تولید قوی به ویژه در فولاد، پتروشیمی و نساجی است.

 مشهد:

مشهد دومین شهر بزرگ ایران است و به دلیل وجود حرم مطهر امام رضا (ع) یکی از مقاصد اصلی زیارتی است. این شهر در بخش هایی مانند بهداشت، گردشگری و ساخت و ساز رشد داشته است.

تبریز:

تبریز مرکز مهم صنعتی و تجاری در شمال غرب ایران است. بخش تولیدی آن به خوبی توسعه یافته است و صنایعی مانند خودروسازی، پتروشیمی و فرآوری مواد غذایی در رشد اقتصادی آن نقش دارند.

 شیراز:

شیراز به خاطر تاریخ غنی، میراث فرهنگی و گردشگری شهرت دارد. این شهر همچنین شاهد رشد در صنایعی مانند کشاورزی، داروسازی و ساخت و ساز بوده که به توسعه اقتصادی آن کمک کرده است.

نکته اینجاست که رشد اقتصادی در طول زمان می تواند متفاوت باشد و شهرهای ذکر شده فهرستی جامع از تمام شهرهای در حال رشد اقتصادی ایران نیستند.

اقتصاد در زنجان

اقتصاد زنجان متنوع و متکی به بخش‌های مختلف است.

استان زنجان به دلیل تولیدات کشاورزی خود شناخته شده است و محصولاتی مانند گندم، جو، میوه و سبزیجات در مناطق اطراف آن کشت می شود.

زنجان در صنعت دامداری از جمله گوسفند و طیور نیز در کشور شناخته شده است.

زنجان علاوه بر کشاورزی از صنعت معدنی قابل توجهی برخوردار است؛ این استان، سرشار از منابع معدنی مانند سرب، روی، مس و زغال سنگ است.

بخش معدن از طریق استخراج، فرآوری و صادرات این مواد معدنی به اقتصاد، کمک شایانی می کند.

زنجان به صنایع دستی به ویژه تولید چاقوهای سنتی به نام «چاقوی زنجان» نیز شهرت دارد؛ این چاقوها قدمتی طولانی دارند و مورد توجه کلکسیونرها و گردشگران هستند که به اقتصاد محلی کمک می کند.

گردشگری یکی دیگر از منابع بالقوه رشد اقتصادی زنجان است.

این استان دارای مکان های تاریخی از جمله بناهای باستانی، مساجد و مقبره است که بازدیدکنندگان علاقه مند به میراث فرهنگی منطقه را به خود جذب می کند.

در مجموع، در حالی که اقتصاد زنجان دارای بخش های متنوعی است، پتانسیل رشد و توسعه بیشتر به ویژه در گردشگری و استفاده از منابع معدنی آن وجود دارد.

اقتصاد کدام شهر در ایران، شبیه زنجان است؟

زنجان یکی از شهرهای ایران است که برخی از شهرهایی که ممکن است از نظر فعالیت های اقتصادی و صنایع دارای ویژگی های مشابهی باشند عبارتند از تبریز، اصفهان و شیراز که از شهرهای بزرگ ایران نیز هستند.

این شهرها دارای اقتصادهای متنوعی هستند که شامل بخش هایی مانند تولید، کشاورزی، خدمات و گردشگری است.

عوامل متعدد رشد اقتصاد زنجان:

 توسعه صنعتی:

زنجان در بخش صنعتی خود به ویژه در بخش هایی مانند نساجی، صنایع غذایی و مصالح ساختمانی رشد چشمگیری داشته است. ایجاد شهرک‌های صنعتی و ترویج بنگاه‌های کوچک و متوسط (SMEs) نقش مهمی در جذب سرمایه‌گذاری و ایجاد فرصت‌های شغلی داشته است.

 معادن و منابع طبیعی:

زنجان سرشار از منابع طبیعی از جمله مواد معدنی مانند سرب، روی و مس است. صنعت معدن سهم عمده ای در اقتصاد منطقه داشته و سرمایه گذاری داخلی و خارجی را جذب کرده است.

 پتانسیل گردشگری:

زنجان دارای میراث تاریخی و فرهنگی غنی است که جاذبه هایی مانند گنبد سلطانیه (میراث جهانی یونسکو)، بازارهای سنتی و اماکن تاریخی دارد. ترویج گردشگری منجر به افزایش تعداد بازدیدکنندگان شده است که از طریق اقامت، غذا و سایر خدمات به اقتصاد محلی کمک می کند.

کشاورزی و دامداری:

زنجان با داشتن انواع محصولات زراعی و دامی دارای شرایط مساعدی برای کشاورزی و دامداری است. دولت سیاست هایی را برای حمایت از کشاورزان و بهبود بهره وری کشاورزی اجرا کرده است که منجر به افزایش تولیدات کشاورزی و تولید درآمد می شود.

 توسعه زیرساخت ها:

سرمایه گذاری در زیرساخت ها، از جمله شبکه های حمل و نقل، انرژی و مخابرات، ارتباطات را بهبود بخشیده و تجارت و سرمایه گذاری را تسهیل کرده است. این امر باعث جذب کسب و کارها به منطقه و ارتقای رشد اقتصادی شده است.

 آموزش و پژوهش:

زنجان دارای چندین دانشگاه و مراکز تحقیقاتی است که به توسعه نیروی کار ماهر و ارتقای نوآوری و کارآفرینی کمک شایانی کرده است. این امر منجر به رشد صنایع دانش بنیان و بخش های فناوری محور شده است.

 حمایت دولت:

دولت محلی سیاست ها و مشوق های مختلفی را برای جذب سرمایه گذاری، حمایت از کسب و کار و ایجاد فضای کسب و کار مطلوب اجرا کرده است. این اقدامات شامل مشوق های مالیاتی، بوروکراسی ساده و برنامه های تشویق سرمایه گذاری است.

توجه به این نکته ضروری است که این عوامل به هم پیوسته هستند و رشد اقتصاد استان زنجان تحت تأثیر ترکیبی از این عوامل با یکدیگر است.

نقش اتاق بازرگانی در رشد اقتصاد استان زنجان چگونه است؟

اتاق بازرگانی با ترویج و حمایت از کسب و کارهای بومی نقش بسزایی در رشد اقتصادی استان زنجان دارد.

برخی از نقش ها و وظایف کلیدی اتاق بازرگانی در این زمینه عبارتند از:

وکالت:

اتاق به عنوان نماینده و مدافع جامعه تجاری عمل می کند و نگرانی ها و منافع آنها را به دولت و سایر ذینفعان مربوطه بیان می کند. این می تواند به شکل دهی سیاست ها و مقرراتی کمک کند که به رشد و توسعه اقتصادی کمک کنند.

شبکه سازی و همکاری:

اتاق فرصت های شبکه سازی را در بین مشاغل تسهیل می کند، همکاری و مشارکت را تقویت می کند. این می تواند به تبادل ایده ها، دانش و منابع منجر شود که می تواند به رشد مشاغل فردی و اقتصاد کلی کمک کند.

حمایت از کسب و کار:

اتاق خدمات حمایتی مختلفی از قبیل کمک به توسعه کسب و کار، تحقیقات بازار و دسترسی به برنامه های آموزشی و آموزشی را ارائه می دهد. این منابع می تواند به کسب و کارها کمک کند تا رقابت پذیری و بهره وری خود را بهبود بخشند و منجر به رشد اقتصادی شوند.

ترویج سرمایه گذاری:

اتاق در جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی در استان نقش دارد. اتاق با به نمایش گذاشتن ظرفیت ها و فرصت های اقتصادی موجود در زنجان می تواند به جذب سرمایه گذار کمک کند که این امر می تواند منجر به ایجاد مشاغل جدید، اشتغال زایی و رشد اقتصادی کلی شود.

تحقیقات و اطلاعات اقتصادی:

اتاق بازرگانی، تحقیقات انجام می دهد و اطلاعاتی در مورد روند بازار، شاخص های اقتصادی و فرصت های تجاری ارائه می دهد. این اطلاعات می تواند به کسب و کارها در تصمیم گیری آگاهانه و سازگاری با شرایط متغیر بازار کمک کند و در نهایت به رشد اقتصادی کمک کند.

در مجموع، اتاق بازرگانی استان زنجان با حمایت و ارتقای منافع کسب‌وکارهای محلی، تسهیل همکاری‌ها، تامین منابع و جذب سرمایه‌گذاری به عنوان یک کاتالیزور برای رشد اقتصادی عمل می‌کند.

رایزنان اقتصادی و تسریع در رشد صادرات

وظیفه رایزنان اقتصادی در کشورها ارائه مشاوره و تحلیل تخصصی در مورد مسائل اقتصادی است.

آنها به دولت های کمک کنند تا تصمیمات آگاهانه مربوط به سیاست های اقتصادی، استراتژی ها و توسعه را اتخاذ کنند.

برخی از وظایف خاص رایزنان اقتصادی:

انجام تحقیق و تحلیل:

رایزنان اقتصادی، داده ها را در مورد عوامل مختلف اقتصادی مانند روند بازار، رفتار مصرف کننده، نرخ اشتغال، تورم و رشد تولید ناخالص داخلی جمع آوری و تجزیه و تحلیل می کنند. آنها از این اطلاعات برای شناسایی الگوها، پیش بینی نتایج اقتصادی و ارائه توصیه ها استفاده می کنند.

توسعه مدل های اقتصادی:

آنها مدل های اقتصادی را برای شبیه سازی و پیش بینی تاثیر سیاست ها یا سناریوهای مختلف ایجاد و استفاده می کنند. این مدل‌ها می‌توانند به سیاست‌گذاران و کسب‌وکارها در درک پیامدهای بالقوه تصمیم‌هایشان بر اقتصاد کمک کنند.

ارزیابی خط مشی:

مشاوران اقتصادی اثربخشی سیاست های اقتصادی موجود را ارزیابی کرده و بهبودها یا جایگزین هایی را پیشنهاد می کنند. آنها تأثیر سیاست ها را بر بخش های مختلف، توزیع درآمد و عملکرد کلی اقتصادی ارزیابی می کنند.

ارائه مشاوره استراتژیک:

مشاوران به دولت ها و سازمان ها راهنمایی می کنند که چگونه به اهداف اقتصادی خاص دست یابند. آنها ممکن است راهبردهایی را برای ارتقای رشد اقتصادی، بهبود رقابت پذیری، جذب سرمایه گذاری یا مقابله با چالش های اقتصادی توصیه کنند.

پیش بینی اقتصادی:

مشاوران به پیش بینی روندهای اقتصادی، مانند نرخ رشد تولید ناخالص داخلی، تورم، یا پیش بینی های خاص صنعت کمک می کنند. این پیش بینی ها به کسب و کارها و سیاست گذاران در تصمیم گیری آگاهانه و برنامه ریزی برای آینده کمک می کند.

ارزیابی اثرات اقتصادی:

مشاوران اقتصادی اثرات اقتصادی بالقوه پروژه ها، سیاست ها یا رویدادهای خاص را تجزیه و تحلیل می کنند. آنها اثرات مستقیم و غیرمستقیم بر اشتغال، درآمد، بهره‌وری و سایر شاخص‌های اقتصادی مرتبط را برآورد می‌کنند.

به طور کلی، مشاوران اقتصادی با ارائه تحلیل‌های عینی، بینش‌ها و توصیه‌های مبتنی بر تخصص خود در اقتصاد و تجزیه و تحلیل داده‌ها، نقش مهمی در اطلاع‌رسانی به فرآیندهای تصمیم‌گیری دارند.

حضور رایزنان اقتصادی ۲۲ کشور در زنجان و تاثیر آن در رشد اقتصادی زنجان

رایزنان اقتصادی سفارت‌های ایران در ۲۲ کشور، مرداد  ماه امسال به همت اتاق بازرگانی زنجان به مدت سه روز به استان زنجان سفر کردند.

از اهداف اصلی این برنامه معرفی ظرفیت‌های تولیدی صادراتی و فرصت‌های سرمایه‌گذاری در استان زنجان، بازدید از ظرفیت‌های صادراتی و اقتصادی شهرستان‌های استان، برگزاری جلسات B2B و بازدید از ظرفیت‌های گردشگری و سرمایه‌گذاری و در نهایت کمک به توسعه اقتصادی استان در بخش‌های مختلف تولیدی و صادراتی و گسترش ارتباطات تجاری و اقتصادی استان زنجان بود.

حضور رایزنان اقتصادی ۲۲ کشور در زنجان می تواند تاثیر مثبتی بر رشد اقتصادی منطقه داشته باشد.

در اینجا چند مزیت بالقوه وجود دارد:

تخصص و انتقال دانش:

مشاوران اقتصادی دانش و تخصص زیادی را از کشورهای مربوطه به ارمغان می آورند. آن‌ها می‌توانند بهترین شیوه‌ها، ایده‌های نوآورانه و استراتژی‌هایی را که در اقتصاد خودشان موفق بوده‌اند به اشتراک بگذارند. این انتقال دانش می‌تواند به بهبود کارایی و اثربخشی سیاست‌ها و عملکردهای اقتصادی در زنجان کمک کرده و منجر به رشد اقتصادی بیشتر شود.

سرمایه گذاری و فرصت های تجاری:

حضور مشاوران اقتصادی از کشورهای مختلف می تواند فرصت های سرمایه گذاری و تجاری را تسهیل کند. این مشاوران می توانند با ارتقای پتانسیل منطقه و ارتباط کسب و کارهای داخلی با سرمایه گذاران بین المللی به جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) به زنجان کمک کنند. آنها همچنین می توانند به شناسایی بازارهای صادراتی و گسترش روابط تجاری کمک کنند که می تواند از طریق افزایش درآمد صادراتی به رشد اقتصادی کمک کند.

هدایت سیاست و اصلاحات:

مشاوران اقتصادی می توانند بینش ها و توصیه های ارزشمندی در مورد تدوین و اجرای سیاست ارائه دهند. آنها می توانند وضعیت اقتصادی فعلی را ارزیابی کنند، چالش ها را شناسایی کرده و برای رفع آنها اصلاحاتی را پیشنهاد کنند. این می تواند به ایجاد فضای کسب و کار مطلوب تر، ترویج کارآفرینی و تحریک رشد اقتصادی کمک کند.

شبکه سازی و همکاری:

حضور رایزنان اقتصادی از کشورهای مختلف فرصت هایی برای شبکه سازی و همکاری ایجاد می کند. این می تواند منجر به مشارکت بین مشاغل محلی و همتایان بین المللی شود که منجر به اشتراک دانش، انتقال فناوری و سرمایه گذاری مشترک شود. چنین همکاری هایی می تواند بهره وری، نوآوری و رقابت را افزایش دهد و در نهایت به رشد اقتصادی کمک کند.

افزایش شهرت بین المللی:

حضور مشاوران اقتصادی از ۲۲ کشور جهان نشان می دهد که زنجان به عنوان یک مقصد اقتصادی جذاب و امیدوارکننده دیده می شود. این می تواند شهرت بین المللی منطقه را افزایش دهد و توجه سرمایه گذاران، مشاغل و گردشگران را به خود جلب کند. تصویر مثبت می تواند منجر به افزایش فعالیت اقتصادی، ایجاد شغل و رشد کلی اقتصادی شود.

توجه به این نکته ضروری است که تأثیر مشاوران اقتصادی بر رشد اقتصادی به عوامل مختلفی از جمله کیفیت مشاوره، تمایل ذینفعان محلی برای اجرای توصیه‌ها و زمینه اقتصادی و سیاسی گسترده‌تر بستگی دارد.

 

پیش‌بینی دقیق نرخ رشد اقتصادی زنجان در سال ۱۴۰۲

نرخ رشد اقتصادی توسط عوامل مختلفی از جمله سیاست های دولت، شرایط اقتصاد جهانی، سرمایه گذاری ها و سایر عوامل اجتماعی-اقتصادی تعیین می شود.

اما با تکیه بر تحولات اخیر در مدیران اقتصادی استان، رفت و آمدهای اقتصادی سفرا و رایزنان اقتصادی سفارت های ایران و راه اندازی دفتر نمایندگی وزارت امور خارجه در زنجان، می توان پیش بینی کرد، رشد قابل قبولی در اقتصاد استان صورت خواهد گرفت.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا